-
TÜRÜ
-
İblis, Cinn(türün)dendi. {Göze göre görünmez} ışınsal bedenli varlık)
-
"HAKİKAT"TEN PERDLENMESİ(Secde edenlerden olmaması)
-
SECDE ETMESİNE ENGEL OLAN ŞEY{Nâr'dan (ateşten-radyasyon-bir tür dalga boyu yapıdan) yaratılması}
-
Büyüklük taslayarak kendini küçülttü!
-
Enfüsünde gördüğüyle âfaktaki hakikatten perdelendi(Hakikati inkâr edenlerden (kâfir) oldu)
-
Kendisine mühlet tanınması
-
Hüküm sürecine kadar(İnsanların ölümle bâ's olacakları zamana kadar) kendisine mühlet tanındı.
-
“SIRAT-I MUSTAKÎM" ÜZERE OTURARAK İNSANLARA ÇEŞİTLİ YÖNLERDEN GELMESİ
-
Önlerinden gelişi->(hırslarını tahrik ederek-benliklerini yücelterek hakikati inkâra sürükleyerek)… Arkalarından gelişi->(gizli şirke yönelterek saptırıcı fikirlerle)… Sağlarından gelişi->(Allah'tan alıkoyacak hayırları ilham ederek)… Sollarından gelişi->(kötülükleri güzel-süslü göstererek)
-
Sonra da şeytan(“El Esmâ" ruhu olan-Mânâlar bütünü-"İnsanî Mânâ-yoktan var olmuş, Esmâ ile hayat bulmuş olan şuur varlığa) bedenselliğini fark ettirmek için vesvese verdi(Yaşadıkları Cennet yaşamı boyutundan kaydırdı!)
-
İblis(Vehmini tahrik eden kendini beden kabul etme fikri), “El Esmâ" ruhu olan şuur varlıkta (“Âdem”de) şuurun hakikatini örter; ve onu şuur yaşamından(El Esmâ özelliklerinin açığa çıktığı yaşamdan-algı dışı bir yaşam boyutundan-şuur boyutundaki melekî boyuttaki seyirden-Cennet’ten), beden kabulü noktasına(Beyin-beden kabulünün getirisi sınırlı-kayıtlı cehennemî bedensel yaşama) indirir.
-
İNSANLAR HAKKINDAKİ ZANNI
İman edenler dışındakiler İblis’e tâbi oldular. (Böylece İblis'in insanların hakkındaki zannı doğru çıktı!)
-
DOSTLARI(Zâlimler)
-
İblis ve neslini dost edinenlerin ateş dışında gidebilecekleri bir yol yoktu!
-
YAPTIRIM GÜCÜ
-
İblis'in ihlâslı kullar üzerinde bir gücü-yaptırımı yoktur!
-
YAŞAM SÜRESİ
-
İblis ve nesli için bir süre arzda (beden boyutu şartlarında) yaşam ve belli bir süre oradan yararlanma söz konusudur.
-
Hak üzerine indiğinde onun düşünce sistemini paramparça eder; ve o can çekişerek yok olup gider!
-
İBLİS'TEN KORUNMA{Gerçekte var olmayıp vehim yollu var sanılan kuvvelere tapınmayı terk etmek-[(Varlığını oluşturan) Allah'a (Esmâ'sına) iman ederek, kesinlikle kopması mümkün olmayan hakikatindeki sağlam bir kulpa yapışmak]-[Kendisini nûrdan zulmete ihraç eden Tagut'u (Sapık fikirleri-gerçekte var olmayıp var sandıkları kuvveleri, fikirleri) veli edinmekten vaz geçmek]-Fiilen küfür (hakikati inkâr) hâlinde olmaktan kurtulmak-[Zulmattan (karanlıklardan-hakikat bilgisizliğinden) Nûr'a (ilmin aydınlığında hakikati görmeye)çıkmak]-Velisi Allah olmak}
-
Kurân, bilincin şuur boyutunu oluşturan Allah Esmâ'sına 'İman' etmesi ve buna göre yaşaması teklif eder ve işin doğrusunun bu olduğunu hatırlatır.
-
Kim (gerçekte var olmayıp) vehim yollu var sanılan kuvvelere(Tagut'a) tapınmayı terk eder, (varlığını oluşturan) Allah'a (Esmâ'sına) iman ederse, kesinlikle o kopması mümkün olmayan, hakikatindeki sağlam bir kulpa yapışmış olur.