TEDBİRATIN AÇIĞA ÇIKTIĞI MERTEBE (Esmâ Mertebesi)

ESMÂ ÖZELLİKLERİYLE FİİLLER ÂLEMİNDE TEDBİRATIN BAŞLAMASI

(Rabbiniz olan) ALLAH’IN HÜKMÜ ÜZERE TEDBİRİN(idare-her an yeni şe'nde olarak) OLUŞU

“EMR”İ(“Hüküm”ü) SEMÂDAN ARZI TEDBİR EDER!

"EL MÂLİK'ÜL MÜLK"->Mülkünde dilediğini tedbir eden(Hiçbir birime hesap verme kavramı olmadan dilediğini uygulayan)

Algılayanın algılama kapasitesine göre var olan paralel veya çoklu evrenler, içindekiler ile maden, nebat, hayvanat (insansı) ve cin âlemlerine ait tüm tedbirât ve tasarruf "mele-i âlâ" hükmü ile buradan açığa çıkar!

RABBİNE YÖNELMEK->ESMÂ MERTEBESİNE YÖNELMEK->İSTİKBALİ KIBLE{Hakiki Faile yöneliş--Varlığın(ın) hakikatine yönelme(Esmâ mertebesine yöneliş) -Hakikatiniz olan Esmâ mertebesine yönelişin getirisi olan müşahede -“Yok“ olan “benliğin" deki "gerçek vücud sahibi"ni hissediş -(Derinliği itibariyle) Özündeki “ALLAH” a  yöneliş(Tüm özlerde mevcud olan O’dur!) -Her bir varlığın  hakikati olan Esmâ bileşiminin gereğini yaşaması -Bâtının ve hakikâtın olup, özünden Zâhir olanı hissedip, bunun sonuçlarını yaşamak -O’nun indinde hiçliğini, yok olduğunu yaşamakla başlayıp; kıyâmda, kendini dillendirişinin; rükûda, kudretinin önünde yaratılmışın kulluk etmekten başka şansı olmadığını açığa çıkarmasının; secdede, “lillahil vahidil kahhar” hükmünün eserini ortaya koyuşunun yaşanışı -Boyutsal anlamda Hak’ka urûc -Allah’a olan mânevi borcumuz -“Din”in direği -"Kâ'betullah"a yönelmek-(Yüzünü-müşahedeni) Mescid-i Haram'a ("Kâbe"ye-içi mutlak yokluk-gayb olana-çokluğun gerçekte yokluğunun yaşandığı secde edilen mahale) döndürmek -Nereden (hangi düşünceden) çıkılırsa çıkılsın, vechi (yüzü-müşaheyi) Mescid-i Haram'a (çokluğun gerçekte yokluğunun yaşandığı secde edilen mahale) döndürmek -“Mi’râc”ın başlangıcı}

Rabbine yönelmek, dışa değil; kendi Hakikatindekine yönelmektir!

RABBİNE YÖNELENLER->TEK ÜMMET{İman edenler-“Hanif” olan “İbrahim Milleti”-Sabredenler-Allah'a rûcu ediciler-Allah Rahmetinin içine dâhil edilenler-Sâlihler}

NUH Aleyhisselâm RABBİNE YÖNELMİŞTİ (Hani daha önce bize yönelmişti de, Ona icabet etmiş; (böylece) Onu ve ehlini o aziym sıkıntıdan kurtarmıştık.-Enbiyâ/76)

HZ.İBRAHİM DE{İbrahim milleti de(Varlığın-ın hakikatine iman etmişler-İbrahim milleti)} RABBİNE YÖNELDİ

ZEKERİYA DA RABBİNE SESLENDİ

"Rabbim... Beni hayatta tek başıma bırakma (bir vâris ihsan et)! Sen vârislerin en hayırlısısın" (Enbiyâ/89)

İman edenlerden(Firavunun karısı) ASİYE DE RABBİNE YÖNELDİ... Dedi ki: "Rabbim, benim için indînde, cennette bir ev bina et! Firavun'dan ve onun yaptıklarından beni kurtar! Beni zâlimler topluluğundan da kurtar!"(Tahriym/11)

(İffetini bir kale gibi koruyan İmrân kızı) MERYEM DE RABBİNE YÖNELDİ ... Rabbinin, Kelimelerindeki Esmâ'sıyla varlığını ve Kitaplarını (Bilgilerini) tasdik etti ve teslim olup itaat edenlerden oldu.(Onun içinde ruhumuzdan nefhettik (açığa çıkardık)-Tahriym/12)